Այսօր ցերեկային ժամին, քաղաքապետարանի մոտ ջրերն այնպիսի պար էին բռնել, որ կանգնել ուղղակի անհնար էր: Ջրերը ցայտում էին օդի մեջ, ապա թափվում ցած և գլգլալով լցվում այնտեղ հավաքված մարդկանց կոշիկների մեջ: Վերջիններս, ի տարբերություն ինձ, չէին նեղվում, երևում էր` սովորել են այդ վիճակին: Իմ փնթփնթոցի վրա էլ ոչ ոք ուշադրություն չէր դարձնում: Նրանցից մեկը էլ թե`«ի՞նչ վատ ա, հովանում ենք…»:
Պարզապես հերթական անգամ զարմանում եմ մեր ժողովրդի համբերության վրա. Բայց ի՜նչ հարմարվող ենք մենք, միևնույն ժամանակ համառ և նպատակասլաց (թեև մշտապես որոշ ուժերի կողմից փորձ է արվել կոտրելու այդ համառությունն ու պայքարող ոգին):
Ինչևէ, տեղեկացանք, որ ակցիայի մասնակիցները մտադրություն չունեն նստացույցը դադարեցնել կամ տեղափոխել մեկ ուրիշ վայր (թեև, երեկ երեկոյան, նրանցից մի քանիսն արդեն տարբեր առաջարկություններով էին հանդես գալիս): Ակցիայի կազմակերպիչներից մեկը` Վահագն Մինասյանը մեզ տեղեկացրեց, որ բոլոր մասնակիցներն էլ նոր գաղափարներով կիսվելու, արտահայտվելու, առաջարկներ անելու իրավունք ունեն և ոչ ոք պարտավորված չէ նստելու քաղաքապետարանի դիմաց` առավոտից երեկո: Վահագնի խոսքով` որոշ մասնակիցների կարծիքով, ճիշտ կլինի հարցը լուծել իրավական ճանապարհով. «Գուցե այդպես ճիշտ է, բայց ես առայժմ դեմ եմ այդ առաջարկին», -նշեց նա:
Մինչ մենք զրուցում էինք, խոտերի մեջ`ջրի շիթերի տակ, լող էին տալիս ցուցապաստառներ, որոնց վրա պատկերված էին բողոքի ալիք բարձրացրած հայտնի դեմքերը:
Քաղաքապետարանի ներկայացուցիչները բայց շա՜տ ջրասերն են:
Հասմիկ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ